زود دیر میشه...
تقریبا یک هفته ست که کار و بارو گذاشتم کنار و همچنان حوصله ی برگشت ندارم...
دوست دارم حداقل یه هفته فارغ از هر چیزی فقط مال خودم باشم...
شاید دلیل اصلی این بی حوصلگی این باشه که مامان هنوز کاملا درمان نشده...
+ صبح یهو دلم ریخت... از فکر اینکه نکنه با یه مساله ی جدی تر مواجهیم...
بنظرن خیلی کم گذاشتم واسه مامان...
باید حواسم بیشتر از اینا بهش بود...
باید جدی تر پیگیر بیماریهاش میشدم...
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و سوم اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت 7:48 توسط یکی که دوست داره انسان باشه...
|