امروز درست وقتی که مشغول جمع کردن تکه های شکسته ی لیوانم بودم، به این فکر می کردم که الآن تمیز کردن و پاکسازی کامل اون محدوده و لوازم اطرافم حدود ۴۵ دقیقه از وقتم رو میگیره! حالا اگه من باید ۵ دقیقه ی دیگه جایی بودم که خیلی واحب بود چی میشد؟

قطعا دیگه محیط رو پاک کسازی نمی کردم! میسپردم کسی به اون محدوده نزدیک نشه و میرفتم...

چی باعث میشه من بعد یک اتفاق، دو جور مختلف عمل کنم؟؟؟

.

.

" ش ر ا ی ط"

شرایط میتونه تصمیم گیری ها و نوع عملکرد آدم رو تغییر بده...

باید یاد بگیریم انقدر عملکرد همدیگه رو نقد و قضاوت نکنیم...

ما جای کسی نیستیم و طبعا درکی از شرایط اون و چرایی تصمیمی که تو اون شرایط گرفته نداریم!

.

.

حقیقتی که به راحتی فراموشش می کنیم!

 

پ.ن: یکی دو روز آینده به کامنتها جواب میدم... سرم شلوغه یه کم... شبتون آروم...