سکوت آدمها رو درک کنیم...
...
.
+ بنظرم آدمهایی که رو یه مساله تاکید عجیب دارن و یا اینکه تو موضوعی پر سر و صدا و پر قیل و قالن، معمولا در همون زمینه از یه کمبودی رنج میبرن ولی تلاش می کنن با شلوغ بازی این کمبود رو کمرنگ کنن!
سرشو تکون داد... به علامت تایید!
+ مثلا یادته که همین یکی دو هفته ی پیش با صدای بلند و پیش همه چی گفتی بهم... و با چه لحنی؟!
چشاشو تنگ کرد... یعنی: "چی؟!"
+ داد و بیداد راه انداختی که اگه فلان اتفاقی که برای من افتاد برای تو میفتاد هرگز نمیتونستی از پسش بربیای... عالم و آدمو خبر میکردی که بیان کمکت...
اینارو با لحن بدی گفتی...
ولی هیچی بهت نگفتم...
فقط نگاهت کردم...
بعد دیدی که دقیقا همون اتفاق افتاد...
و اتفاقا درست زمانی که تنها بودم و خودت میدونی که شدتش ۱۰ برابر چیزی بود که تو باهاش سر و کار داشتی...
دستش زیر چونه ش بود و در سکوت نگاهم میکرد...
- من که گفتم خیلی خسته شدی... ازت تشکر کردم...
+ نه... اون قدرام خسته کننده نبود... اتفاقا تعجب کردم که چرا اونقدر بزرگش کرده بودی و اونقدر شکایت و اونهمه داد و بیداد!
سکوت کرد... نگاهشو دزدید و به زمین خیره شد...
+ من خیلی وقتا ساکت میشم ولی فکر نکنین که الزاما حق با شماست... معمولا حوصله ندارم کش بدم و برام مهم نیست خودمو اثبات کنم...
از جاش بلند شد و سرمو بوسید...
-----------------------------------------
+ حرفهایی که از دهنمون در میاد تاثیرگذارتر از چیزیه که خودمون فکر می کنیم...
نمیدونم این چه رسمیه که بین آدمهاست...
همیشه عصبانیت، حرمت شکنی و تلخی ها نصیب کسیه که سکوت میکنه...
که خیالمون راحته که احتمالا دهنشو وا نمی کنه آبرومونو ببره!
+ خیلی دوست دارم اینطوری نباشم... بنظرم ظلم بزرگیه... ظلمی که عادی شده...
...
..
.
.