یک شبه لاکچری آرام!
- کفش خریدی؟
+ آره... گفت هرکی میخواد زودتر بره بخره چون تعداد محدودی مونده و دیگه م قرار نیست این مارکو بیارن...
- عه! چرا؟!
+ چون گرون شده و مردم قدرت خرید ندارن...
- خودت چند خریدی؟؟؟
.
.
قیمتشو که گفتم چشاش گرد شد و گفت:
" تو یعنی انقدر پولداری؟! خوب شد پس اونقدر بهم کادو دادی!"
پ.ن: پس اون ادعا تعارف صرف بود!
پ.ن۲: من واسه تنها چیزی که پول زیاد میدم کفشه! چون پیاده روی م زیاده و کفش مناسب خیلی مهمه... البته حدود دو ساله! قبل اون هر آشغالی دم دستم بود میپوشیدم! چون فکر می کردم آدمهایی که مارک میپوشن صرفا پول کیفیت متریال و برند رو میدن و جنبه لوکس و لاکچریش براشون اهمیت داره! ولی اولین بار که یه کفش مارک رو تست کردم چشام گرد شد و فقط رو به فروشنده یه جمله گفتم:
"این چرا انقدر راحته؟!"
اونجا بود که فهمیدم کفشهای قبل اون سوء تفاهمی بیش نبود!
و البته اولین بار بود که در عمرم فهمیدم تا چیزی رو تجربه نکردم، نظر کارشناسی هم ندم! چون به احتمال زیاد مزخرف میگم!
درواقع الآن هم تا حد زیادی معتقدم که تعداد زیادی از دوستان مارک پوش پز برند رو میدن و واقعا براشون این مساله مهمه ولی خب قطعا یه سری آدم مثل خودم هم هستن که راحتی و کیفیت محصول رو ارجح میدونن! چیزی که این وسط اهمیت پیدا می کنه اینه که "من" رو کنار باید گذاشت... انعطاف در رای و نظر نباید مختص جایی بشه که پای "من" و "نظر من" وسطه!