اگه قرار باشه همیشه (یا تقریبا همیشه) بنا به هر دلیلی که به خودتون مربوطه (!)، از رفتارهایی که ناراحتتون می کنه بگذرین و اصلا صداشو م درنیارین، سرانجام روزی فرا میرسه که همون آدم ناراحت کننده یه لیست جلوتون میذاره که با این موارد مشکل داره و شما فرشته ای بی عیب و نقص رو آزار دادین و اصلا شما کلا خیلی بی مقدارین!!!

اونوقت چنان شوکی بهتون وارد میشه که هرچقدر فکر می کنین اونهمه رفتاری که ناراحتم میکرد چی بود پس، یادتون نمیاد که نمیاد!

 

+ یا بیخیال باشین و غم و حسرت اون گذشتهایی (که دلیلش به خودتون مربوطه!) رو نخورین یا نگذرین از اول!